familie-Boes.reismee.nl

En nu naar warmere oorden

De avond voordat we Death Valley introkken sliepen we in het Dow Villa hotel in Lone Pine, in dit hotel sliepen we 8 jaar geleden ook al eens, er was niets veranderd.

Het plezier aan het zwembad was voor Finn even groot of hij nu 9 maanden was of bijna 9 jaar !


Toen was het tijd om Death Valley te verkennen, naarmate we verder het park inreden steeg de temperatuur aanzienlijk. We besloten om enkel andere delen van het park te verkennen dan 8 jaar geelden, zo reden we naar Keane Wonder mine, een oude mijn waar nog wat restanten van te zien waren. Verder hebben we Devil’s golf course, Zabriskie point, Badwater, Artist’s drive and palette gaan bekijken. We verlieten het park via de meest zuidelijke uitgang. Dit stuk leek ons nog desolater. Uiteindelijk bedroeg de max temperatuur die dag 48 graden ! lang leven airco in de auto !


Na Death Valley volgende Red Rock Canyon, we kwamen er net op tijd aan om nog een mooie zonsondergang te zien boven de bergen. De bergen kleurden mooi rood door de avondzon. We deden hier enkel een scenic drive en wat uitkijkpunten. Voor een wandeling was er geen tijd meer aangezien de zon al snel achter de bergen verdween en het te duister werd.



Eindelijk was het tijd voor het moment waar Finn zo lang naar uit gekeken had namelijk Las Vegas !!!!!

Veel lichtjes, veel herrie, druk verkeer, veel mensen, zeer drukkend warm en sinds cannabis legaal is ook een constante wiet geur. Het Paradijs dus NOT!!

Maar wat glunderde zijn ogen, een leuk zwembad in het hotel en leuke attracties waar hij gelukkig overal op mocht (toch wel wat gegroeid de laatste tijd :-) zorgde dat hij het er echt naar zijn zin had.

We deden de strip met de bus wat de beste beslissing leek te zijn. Fremont street was dan wel weer leuk. Bijna had die kleine spierbundel 100 dollar verdient. Uitdaging was om 2 minuten aan een rekstok te blijven hangen, hij geraakt aan 1min 32! Na 40 tal seconden kwamen talrijke supporters hem aanmoedigen waaronder een paar spierbundels die de uitdaging niet zo lang hebben kunnen volbrengen.

Ook een bezoekje aan de M&M store kon hem wel bekoren.

We hebben er heel lekker gegeten bij Vegenation zeker een aanrader alles was er vegan en super lekker !

Onderweg naar Zion National Park zijn we door het Valley of Fire state park gereden. Jammer genoeg was een deel van het park afgesloten door wegenwerken. We hebben toch enkele prachtige rotsformaties gezien met als toppunt muurtekeningen gemaakt voor Indianen. (zo’n 4000jaar geleden) Finn was hier echt van onder de indruk ’s avonds gaf hij er dan ook een spreekbuurt over voor ons.

Tegen de late namiddag kwamen we aan in Zion National Park, we hebben onze tent opgezet. Na een korte wandeling naar de rivier leek al snel dat we ongewenst bezoek hadden gehad. Eekhoorns (toch minstens eentje) hadden ingebroken in onze koelbox en al onze snoepjes gepikt, de lekkere watermeloen die er langs lag hebben ze laten liggen.

In Zion National Park hebben ze dus ook een andere tijd namelijk Mountain time waardoor we pas de volgende dag merkten dat we in een andere tijdzone zaten. Gelukkig bestaat er nog iets als automatische tijd aanpassing op een iwatch of iphone want om 6 uur ’s morgens hadden we de shuttle te nemen voor onze eerste wandeling.

Onze eerste wandeling was Angels Landing. Mooie wandeling met stijle beklimmingen en mooie uitzichten. Ondanks ons vroeg opstaan was het toch al heel druk op de berg.

Eerste stuk van de wandeling gaat gestaag omhoog, 2de deel is wat pittiger met een stijle beklimming en moet je op bepaalde stukken kettingen gebruiken om naar boven te geraken.

Dan kom je op een viewpunt aan waar je nog een een mijl verder naar boven kan. Dit stukje is een soort onbeveiligde via ferrata waardoor we (vooral de mama) beslisten dat het beter was dat Finn dit niet deed.

Eèn omwille van de drukte want je moest dezelfde weg terug nemen waardoor het soms gevaarlijk werd om elkaar te kruisen, 2 de hevige wind waardoor door deze 2 punten het risico voor ons te groot leek. Finn bleef dus dik tegen zijn goesting samen met mama wachten tot papa terug was.

Achter toen Werner terug was desondanks het uitzicht super mooi was bleek dit toch de juiste beslissing te zijn.

Sinds 2005 zijn er 9 mensen verongelukt tijdens deze beklimming.

Na deze wandeling hadden we nog tijd om een andere wandeling te doen. We namen de shuttle verder naar The Narrows een wandeling door the Virgin rivier die dan overgaat in een stukje canyoningen. deze wandeling is normaal een 2 daagse tocht maat je kan deze ook gedeeltelijk doen. Dit deden we ook, super leuk om te doen. Finn vond het vooral fijn om tegen de stroomversnellingen in te klimmen en op bepaalde plaatsen tot borsthoogte door de rivier te moeten.

Bij de eerste stappen moest je even slikken door het koude water maar dit werd je ook wel snel gewoon. Zeker een van de mooiste wandelingen die we gedaan hebben !

’s Avond maakten we ons kampvuur weer aan om op te koken. Daarna ons tentje in. De dag erna deden we nog een korte wandeling naar een overlook punt om dan weer door te rijden naar de volgende kamping aan Lake Powell waar we de rest van de dag enkel wat gerelaxt hebben en gaan zwemmen zijn wat met 40 graden zeker welkom was.

Oh ja, sinds we vertrokken zijn uit Yosemite is het niet meer onder de 40 graden geweest, althans overdag, want 's nachts "koelt" het zeker af tot 25 graden ;-)

Reacties

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!