Ondertussen zijn we onze laatste volledige dag Chang Mai begonnen. Aangezien jullie nog een verslagje te goed hebben over onze vorige stop Ayuttaya en Werner deze voormiddag een vistour heeft gepland zal ik eens een kort verslagje schrijven.

Verwacht hier geen ellenlang, mooi uitgeschreven epistel want ik zeg het liever met beelden dan met woorden ;-) maar ik doe mijn best.

We verlieten maandag via minivan samen met nog 5 anderen mensen Kanchanaburi. Finn viel al snel in slaap waardoor Werner verder kon lezen in zijn boek en ik wat opzoek werk kon doen in de trotter.

We werden voor de deur afgezet wat een luxe geen gedoe met bussen of tuktuks en vooral met afdingen. Ondertussen kregen we terug een tropische bui over ons. We hadden dit keer gekozen voor een guesthouse met zwembad. Ik wilde dat Finn eens goed kon ravotten want hij is een echt waterratje en met de temperaturen hier is zo een zwembad echt wel welgekomen.

WAAW (om het met Finn zijn woorden te zeggen) ons verblijf leek meer op een resort, er kwam onmiddellijk iemand met een grote paraplu om Finn en mij naar binnen te begeleiden. Terwijl Werner in de regen de rugzakken kon nemen ;-) ( ieder zijn taak he hihi)

We kregen een mega mooie bungalow en het was er zo rustig en kalm. We trokken direct onze zwemkleren aan en gingen een duik nemen in het zwembad. Want wat hier zo leuk is regen of niet het blijft hier warm!

Finn genoot met volle teugen (en wij natuurlijk ook)

We aten in het bijhorende bar pad tai maar lekker was het niet. Dus toch een minpuntje. Maar we hadden geen zin om nog het centrum in te gaan. Werner reserveerde een thaise massage en hij had meer geluk als mij. Hij kreeg een jonger een dunner exemplaar dan ik in Bangkok.

De volgende ochtend, schitterend weer. Blijkbaar regent het enkel tijdens onze transfers en niet wanneer we echt dingen willen gaan zien of doen. Je krijgt wat je verdiend zeggen ze!

We deden het rustig aan, ontbijtje, wat zemmen, ochtend dutje voor Finn want dat hadden we deze vakantie nog niet ingelast. Nu Finn dacht daar dus anders over het werd eerder een 'spring in bed' half uurtje. Later op de dag zou hij zich dat gaan beklagen.

Oke dan maar baggage inpakken en achterlaten bij de receptie. Daar kregen we gratis fietsen ter beschikking om de stad te bezoeken. Heel wat oude tempel ruines, Boeddha beelden (of wat had je gedacht) maar vooral een verschroeide hitte, druk verkeer en een vermoeide Finn. We gingen iets eten in het winkelcentrum waar het dan weer heel fris was door de airco. Daarna viel Finn in slaap in de manducca op de fiets. We bezochten 3 sites en dronken liters water om dan maar oververhit te beslissen terug te keren naar ons guesthouse. ( waar we om 12u al uitgechecked waren omdat we die avond de nachttrein richitng chang Mai gingen nemen) We mochten gelukkig nog gebruik maken van het zwembad en de handdoeken. Bij het zwembad was ook een douche zodat we fris de trein op konden.

1 woord ZALIG.

NIet veel later begon er een tropical thunderstorm. Dit hadden we echt nog nooit gezien. Regen viel als bakken uit de lucht, bliksem, donder alles onder water. We werden door een tuktuk opgehaald om naar het treinstation te gaan. De regenschermen hielpen niet veel alles was in mum van tijd doorweekt.

Ondertussen was in heel stad de stroom uitgevallen en overal was het pikdonker! water stroomde de tuktuk binnen zo hoog kwam het water op de straat. In het station zagen we geen hand voor ogen, overal volk, een wir war van mensen met zaklampen die in je ogen schenen. Finn had het even moeilijk. Overmand door emoties en schrik! Hij was wat moeilijk te troosten. Gelukkig had ik toch ook een zaklamp ingepakt. Finn werd na wat rondwandelen gelukkig iets rustiger. Na een half uur wachten kwam de trein een heel gedoe om tot onze first class sleeper te komen. Maar wat was ik blij dat we ons eigen kotje hadden. Even tot rust komen. Finn was helemaal in de ban van de trein. Zeker wanneer er opeens 2 bedden opgemaakt werden.

Het werd een woelige nacht. alle toch voor mij Werner sliep vanboven, ik sliep met Finn in het onderste bed en ik zal het geweten hebben. Geen minuut ligt die kleine stil. Op een bepaald moment lag ik meer uit bed dan erin en als je niet kan slapen dan ga je de stomste dingen verzinnen zoals timen om de hoeveel tijd Finn een nieuwe positie aanneemt op een gegeven moment was dit dus om de 20 seconden pff.

Lang leve de nachtrein !

Dus monter en fris ;-) ontwaken (alle opstaan) dan te horen krijgen dat de trein vertraging heeft. Het heel normaal is in Thailand. in plaats van 8u15 kwamen we nu om 11u aan in het station van Chang Mai( dus onze nmnbs is toch zo slecht nog niet)

We werden er ontvangen als wereldsterren ;-) maar doorover meer in een volgend verslag

kusjes Finn, Werner en Pam