Op de scooter zonder helm, met 4 man op een scooter, vuur stoken in een supergroot gebied, alles kan en alles mag in Vietnam, maar in een waterpark moet je voor alle glijbanen 140cm zijn. Ik moet je niet vertellen hoe teleurgesteld Finn was dat hij alleen in het plonsbadje mocht. En hij probeerde maar uit te leggen in zijn beste Vietnamees dat hij al kon zwemmen.

Nu ja, uiteindelijk wat het waterpark in Saigon toch niet echt een hoogvlieger, het was er ontzettend druk en wij waren zowat de enige blanken, met als gevolg dat we contant een horde Vietnamezen achter ons aan hadden. Finn stond ook nu weer in het middelpunt van de belangstelling. Daarbij kwam dan nog dat de zon in geen velden of wegen te bespeuren was (het was wel nog steeds een dikke 28graden)

De volgende dag zijn we met de bus richting CanTho gereden, dit is een stad in de Mekongdelta. We hadden een homestay geregeld via booking.com. Het heeft de hele dag geregend, maar goed dat het een reisdag was.

Na een bustocht van 4 uur en een boottocht van 25 minuten kwamen we aan in een gezellige homestay, het huis was erg groot en zeer proper. Toen bleek dat we hier als enige waren was dit toch wel een beetje een tegenvaller. Dikwijls is zo een homestay samen tafelen met de andere gasten en ’s avonds een gezellig een terrasje doen. Nu zaten we hier in een grote villa, samen met ne kerel die slechts een beetje engels kon, dus waren we snel uitgepraat. De buurvrouw was de koken, maar die sprak geen woord Engels. Gelukkig dat Pam en ik na 3 weken nog wat te vertellen hebben tegen elkaar :-) We konden wel ’s avonds zien hoe Italië won van Zweden. We zijn een floating market gaan bezoeken en hebben we ook een super leuke fietstocht gemaakt. We zijn een plaatselijke cacao boer gaan bezoeken en lekkere chocolade geproefd. Die avond heb ik dan chocomouse gemaakt voor alle 5 aanwezigen :-) Gewoon al het opkloppen van het eiwit, daar stonden ze van versteld. Nog nooit gezien volgens de manager. en de koken haar ogen vielen bijna uit haar hoofd. Raar toch hè

De volgende stap was Rach Gia, waar we enkel gingen slapen, want dit is eigenlijk maar een lelijke havenstad. We moesten de volgende ochtend gewoon op tijd de boot nemen naar Phu Quoc. Dit is een eiland voor de kust van Cambodja, maar het behoort wel tot Vietnam. We hebben er voor de drie laatste nachten een resortje geboekt met een zwembad. Hopelijk wil de zon een beetje meewerken en dan kunnen we deze reis heerlijk afsluiten.

Ik ga proberen om het laatste verslag te maken voordat we thuis zijn.

Ondertussen zijn we al enkele uurtjes op Phu Qouc en nu even schuilen voor een HOPELIJK eenmalige bui :-)